หัดเดินลำพังหากไม่มีผู้ใดจะได้เดินด้วยตัวเองได้

[Hanako5]

กำแน่นเท่าใดก็สู ญ เ สี ย มากเพียงแค่นั้น

เหมือนกับ การกำทรายนั่นแหละ ยิ่งคุณกำแน่นทรายก็ร่วงออกมาจากมือมากเพียงแค่นั้นที่ควรจะ

ถนอมควรทราบถนอม เพราะเหตุว่า เมื่อใดที่คุณ สู ญ เสียไปสิ่งนั้น คนนั้นอาจเป็นสิ่งที่มีราคาที่ทำให้


คุณเ จ็ บ ป ว ด และก็เศร้าใจที่สุดก็เป็นไปได้เมื่อใด ที่รู้สึกหมดกำลังใจถ้าหากอย า กร้องไห้ก็


ร้องออกมาเถิดแม้กระนั้นเมื่อร้องจนสาแก่ใจแล้ว ก็จะต้องลุกขึ้นยืนหยัด อีกครั้งให้ได้

ความซาบซึ้งชดเชยความสัมพันธ์ไม่ได้

ไม่ว่าจะเป็นใคร เพื่อนหรือคนแ ปลกหน้าคุณจะต้องศึกษาที่จะยิ้ม ถึงแม้ในใจจะร่ำไห้สะอื้น

สักเท่าใดเพราะว่ามนุษย์ทุกคนต่างมีความเห็นแก่ จึงอย่ า ไปคาดหมายว่าจะมีคนใดดี

ต่อคุณโดยปราศจากเงื่อนไขแม้ใครคนหนึ่งไร้ค่าพอเพียงให้ท่านถนอม ก็จะต้องฝึกหัดปลดปล่อย

ฝึกฝนวาง ฝึกหัดทิ้ง

อย่ า เลือกคบคนที่รูปร่างหน้าตา

ต้องทำความเข้าใจที่จะชื่นชมคนที่ความสามารถ และก็หากคุณมีความรู้สึกว่าตนเองสู้ผู้อื่นเขาไม่ได้อย่ า

ได้รู้สึกอกน้อยใจ เพราะคุณ ก็เป็นคนเดินดินราวกับผู้อื่นธรรมดา

บิดามารดาเป็นผู้ที่รักและก็ประสงค์ดีต่อคุณเยอะที่สุด

อย่ า คิดถึงท่านเฉพาะตอนขาดเงิน อย่ า มีความคิดว่าในสายตาบิดามารดา คุณยังเป็นเด็ ก

อยู่ตลอดเวลาอันนี้ก็ถูก ถูกในมุมของบิดามารดาแต่ว่าไม่สงส ารพ่อแม่หรอ ที่มีลูกไม่เคยทราบโตสักที

ไม่มีอะไรเหมือนเดิม

เพราะเหตุว่าทุกสิ่งทุกอย่างแปรไปทุกเวลาทุกนาที อย่ า เอาแนวทางการเก่าๆมาแก้ไขปัญหา คนสองคน

รักกันบางทีอาจมิได้อยู่ด้วยกันตลอดระยะเวลา อย่ า เอาแต่พร่ำเพ้อ อย่ า มัวแต่เรียกร้อง พราะ


สิ่งนี้อาจเป็นชนวนที่ทำให้คนสองคนห่างไกลกันมากยิ่งกว่าเดิม

วิถีทางของชีวิตนั้นย า วไกล

ควรเรียนรู้ที่จะเดินลำพังบ้าง เผื่อวันใดที่คนอื่นๆไม่ได้สนใจคุณเหมือนเดิม ก็ไม่ต้องเศร้าใจ

เพราะทุกคนต่างมีเส้นทางของชีวิตที่ต้องเ ดินเหมือนกัน ไม่มีใครเดินเดินคู่คุณไปจนกระทั่ง

จุดหมายปลายทาง อย่ า ให้คนใดกันผู้ใดผู้หนึ่งหรือเรื่องราวใดเรื่องราวหนึ่ง แปลงเป็นทั้งผองใน

ชีวิตคุณความโชคร้ายของคนเรา ถือกำเนิดขึ้นจากการไม่ชอบที่จะอยู่คนเดียว
พึ่งพาตัวเอง
ขอบคุณบทความจาก https://freelydays.com/13363/